ÖZET
2008 yılında ABD’de yaşanan ve buradan tüm dünyaya yayılan finansal krizi müteakiben 2009’un sonlarında Avrupa borç krizi ortaya çıkmıştır. Bu borç krizinin gerçekleşmesinde rol oynayan faktörler iki genel başlık altında toplanabilir: Öncelikle, giderek artan oranda borç yüküyle karşı karşıya kalıp krize giren ülkeler aynı zamanda “Güney Avrupa Refah Rejimi”ne sahip olan ülkelerdir (Yunanistan, İtalya, İspanya ve Portekiz). Bu ülkelerin kamu ve sosyal harcamaları, kişi başına düşen milli geliri kendilerinden daha iyi konumda olan ülkelerden daha düşüktür. Ancak, bu ülkeler kamu harcamaları ve sosyal harcamalar hususunda potansiyellerini önemli ölçüde aşmıştır. Öte yandan, düşük verimliliğe sahip bu ülkeler güçlü avro nedeniyle daha da verimsiz hâle gelmiş ve kredi olanaklarına çok kolay sahip olmalarının da yardımıyla borç yüklerini önemli ölçüde arttırabilmiştir. Sonuçta bu ülkelerden İspanya ve Portekiz likidite krizine girerken, Yunanistan ve İtalya temerrüt krizine girmiştir. Bu çalışmada bu ülkelerin refah rejimlerinin, krizde doğrudan veya dolaylı olarak önemli bir role sahip olduğu varsayımından hareketle, yaşadıkları borç krizleri refah rejimleri bağlamında incelenmektedir. Bu çerçevede, Güney Avrupa Refah Rejimi’ne sahip ülkelerin sosyal harcamalarındaki artış analiz edilmekte ve bu artış yaşadıkları borç krizi ile ilişkilendirilmektedir.