ÖZET
“Economic man” kavramı, 1837’de John Stuart Mill tarafından ortaya atılmış ve Neoklasik iktisadın temel varsayımlarından biri olmuştur. Eleştirilere rağmen hâlâ ekonomik politikaların dayanağıdır. McCloskey, “Humanomics” yaklaşımıyla insanın sadece servet odaklı olmadığını savunurken, İslamî perspektif Homoislamicus kavramıyla etik ve ahlaka vurgu yapar; kıtlığı ise Neoklasik bir mit olarak görmektedir. Homo economicus ile homoislamicus kavramları arasında birçok karşılaştırmalı çalışma yapılmış olmakla birlikte, bu iki kavrama humanomics’in dahil edilerek gerçekleştirildiği karşılaştırmalı analizler büyük ölçüde ihmal edilmiştir. Bu çalışma, literatür temelli bir yaklaşımla iki temel soruya odaklanmaktadır: Homo economicus kavramı günümüz ekonomik bağlamında ne ölçüde geçerliliğini korumaktadır? Ve bu üç kavramın ontolojik ve epistemolojik benzerlikleri ile farklılıkları nelerdir? Sonuç olarak, homo economicus tüm eleştirilere rağmen iktisadi düşüncede, humanomics ve homoislamicus ile birlikte var olması gereken bir ontolojik varsayım olarak önemini korumaktadır. Humanomics ve homo economicus etik boyutlar taşırken, homoislamicus İslamî bakış açısının iktisadi söyleme katılma çabasıdır. Bu nedenle, Müslüman iktisatçıların artık eleştiriden öteye geçerek özgün bir terminoloji ve epistemoloji geliştirmeleri gerekmektedir.